Bacchae

Indhu Rubasingham (De Vader en de Moordenaar) regisseert Nima Taleghani's bewerking van Euripides' grote Griekse tragedie De Bacchanten. Ze geeft het verhaal een gedurfde, moderne en muzikale draai en viert de god van de wijn en zijn hedonistische, ongebreidelde volgelingen. Deze vrolijke hervertelling, vol ondeugendheid en chaos, houdt je de hele voorstelling op het puntje van je stoel.

Waarom zou je Bacchanten moeten zien?

• Het stuk wordt opgevoerd in een unieke stijl, door een mix van gesproken woord en rijm, aangevuld met muziek en beweging.
• Het is een moderne variant op een klassieke Griekse film, waarin vrouwen op de voorgrond treden.
• Dit wordt Indhu Rubasinghams eerste seizoen als directeur van het Nationaal Theater, en Bacchae zal de eerste zijn van vele gedurfde, genre-overschrijdende interpretaties van oude klassiekers.

Waar gaat Bacchanten over?

De Bacchanten, geschreven door de Atheense toneelschrijver Euripides, is een antieke Griekse tragedie die de mythe van Dionysus, god van wijn, theater en extase, en zijn wraakplan tegen zijn neef, koning Pentheus, vertelt. Vol woedende goden, goddelijke culten en vrouwen die tot waanzinnig geweld worden gedreven, is deze klassieker rijp voor een moderne hervertelling.

Indhu Rubasingham begint haar aanstelling als directeur van het Nationaal Theater met het tot leven brengen van Nima Taleghani's spannende, subversieve nieuwe bewerking van Euripides' onvergetelijke tragedie. In deze herneming staan de vrouwen centraal: de Bacchanten, Dionysus' wilde, uitzinnige vrouwelijke volgelingen, zijn het onderwerp geweest van kunst, muziek en literatuur vanwege hun verbeelding van vrouwelijke woede. Nu krijgen ze de tijd om te schitteren en plunderen ze Thebe in een vrolijke razernij van seks en geweld, terwijl de eeuwige feestgod Dionysus plannen smeedt.

De hervertelling speelt James McArdle (Mare of Easttown), Clare Perkins (EastEnders) en Ukweli Roach (Blindspot). Verteld door middel van ritme, beweging en muziek – een mix van gesproken woord en rijm – is Bacchae een elektrische, energieke en anarchistische ode aan de god van het theater, terwijl het trouw blijft aan Euripides' verkenning van de aard van het menselijk bestaan. Of je het bronwerk nu kent of niet, bereid je voor op een stijlvolle nieuwe hervertelling.